Vandaag 10 jaar geleden moest ik Ben laten gaan. Vroeger stond ik heel erg stil bij dit soort dagen want ik heb best al veel verloren. Tja, een mens wordt ouder …. Tegenwoordig heb ik die behoefte minder, maar Ben is altijd speciaal geweest. Mijn dierenarts Liesbeth die werkelijk alles uit de kast had getrokken door de jaren heen herinnert zich ook nog goed hoe hij was. Hij werd immers op z’n 4e al ziek en heeft mede dankzij haar nog een vrij goed leven (meestal) gehad totdat hij op z’n 10e stierf. Voor altijd in m’n hart ….
Margali's Weblog 
Beppie
november 19, 2018 at 12:26 pm
Een dikke knuffel voor jou ! XXX
Dirk
november 19, 2018 at 7:31 pm
Zo lang alweer?
Claudia
november 19, 2018 at 8:48 pm
Heel veel sterkte…Blijft voor altijd moeilijk.🌷 Ook de datum van overlijden. Vaak wil je je die herinneren terwijl het eigenlijk helemaal geen leuke dag was om te herinneren.
margali
november 19, 2018 at 10:47 pm
Dag Claudia, weet je ….. het was een vreselijke tijd. Maar op zich was het die dag zelf eigenlijk heel rustig en mooi. Ik weet niet of je het aankunt, maar hier beschrijf ik die dag : https://margali.wordpress.com/2008/11/19/hoe-het-ging/
sterkte en liefs, marga
Claudia
november 27, 2018 at 8:41 pm
Jet was heel mooi om te lezen. Ook verdrietig, toch lees ik in het verhaal de rust voor Ben en jou.
Wat ik zo moeilijk vind als een dier overlijd. Het moment dat ze niet meer reageren. Al het leven is in een klap weg. Zo moeilijk. Het echt meemaken van het overlijden van je diertje is 1000x erger dan wat je je erbij
voorstelt hoe het zou zijn.
Fijn dat jullie samen er vrede mee hebben.
Mirelle
november 20, 2018 at 1:26 pm
Ze blijven voor altijd in je hart. Wat een mooie liefdevolle foto van jullie samen.