Gezellig en niet zo gezellig !

Vanochtend kwamen Jacob en Eva spelen. Even daarvóór hadden Sunny en Quast een aanvaring. Gebeurt wel vaker. Ik zou net gaan stofzuigen en heb ze dus maar laten weten dat ik daar nu geen zin in had. Meestal regelen ze het zelf, dit keer zaten ze me in de weg. Juist toen ik eindelijk wilde gaan stofzuigen kwamen de kids.Eva ging meteen aan de slag met opruimen zodat ik lekker vlot kon werken: speeltjes bij elkaar in een doos, de papiersnippers die elke nacht over de vloer liggen in de andere doos … en oeps !! ….. ik zag opeens dat die doos kletsnat was van onderen. De snippers waren droog, dus er heeft een kat in de lege doos geplast. Ik denk opnieuw dat Sunny de boosdoener is, mogelijk als reaktie op de knokpartij met Quast. Of mogelijk dat de komst van de kinderen de druppel was (letterlijk 😉 ) Het was makkelijk schoon te maken met Urine-Off en uiteraard ging doos met inhoud linea recta de stortbak in. Geen losse dozen meer laten staan dus (had ik al eerder bedacht maar ja …. je vergeet wel eens iets).

Met de kinderen was het weer grote pret en genieten. Verhalen honderduit, ik probeerde onder het stofzuigen al die vragen van 2 kanten te beantwoorden. De crosstrainer/fiets was natuurlijk een grote uitdaging: voor Eva is hij te groot, Jacob kon er beter mee overweg.

Sunny was zoals gewoonlijk erg op z’n hoede maar toen ik de katten eten had gegeven en vervolgens een bakje rucola sla voor Sunny aan Jacob gaf was het ijs meteen gebroken. Voor groente doet Sunny een moord. Sla, spinazie, sperziebonen, wortelgroen ….. vandaar dat ik deze zomer geen planten heb op het balkon. Ik kan het niet opbrengen om hem steeds te moeten corrigeren. Misschien volgend jaar weer. Hij wordt in augustus 2 jaar. Is nog steeds een kitten. Zie maar hoe aandoenlijk hij slaapt op m’n bed …. sabbelend op de fleecedeken als een kitten. Héél soms mag hij dat nog bij Ashmanti, maar tegenwoordig doet hij het maar zo ….

 

Advertenties

 

Etagewoning voor Sunny

Jacob kwam hier spelen en dat kwam goed uit. Sunny liep zich stierlijk te vervelen (en mij dus ook). Er werd een etagewoning ontworpen voor Sun: de kattenmand, daar tegenaan geschoven de kleine klimton. De gaten naar buiten werden dicht gemaakt zodat Sun alleen de binnengaten kon gebruiken. Met snoepjes op alle etages was dat een leuk spelletje 😉  Sun is geen held, hij moet eerst even wennen maar is ook nieuwsgierig …. hij vond het allemaal prachtig.

 

Kerstcadeautjes

Inmiddels zijn we een paar dagen verder maar ik moest eerst even bekomen van alles. We hebben een leuke kerst gehad. Een week vooraf kwamen de kids om te spelen en Eva om alvast schoon te maken want “oh oh, wat liggen er weer veel kattenharen”!! Ja Eva, als ik jou niet had werd het hier een beestenbende 😀

Op 2e kerstdag had ik een huis vol met familie. Ik had lekker maar wel makkelijk gekookt en het eten was een groot succes. Quast was de hele middag en avond aan het entertainen …. hij ging van schoot naar schoot. Sunny daarentegen hield lang afstand maar kwam later toch ook voorzichtig kijken. Ashmanti geloofde het wel.

Voor mij was het een memorabele dag: zodra het bezoek koffie met iets lekkers kreeg en ik een hap nam van een met creme gevuld mini-gebakje voelde ik iets hards in m’n mond. Ja hoor …. mijn kies was voor meer dan de helft afgebroken. Die rottige achterste kies waar ik al 6 maanden niet mee kon kauwen en waar niks aan te ontdekken viel. Van schrik durfde ik nauwelijks nog te eten. De volgende dag bleek de tandarts de hele week vrij te hebben, maar per ongeluk nam hij de telefoon op en ik mocht meteen komen. Hij was heel blij dat ik het afgebroken stuk had bewaard: het was een inlay/halve kroon, helemaal intact, die nu weer stevig op m’n kies zit. Probleem opgelost! Gisteren nog fikse napijn maar vanochtend voor het eerst in 6 maanden weer pijnvrij gegeten … echt een heerlijk kerstcadeautje.

En als het goed is komen er deze week nog 2 nieuwe CatPalace klimbomen, precies dezelfde modellen als er nu al ruim 20 jaar staan. Ik hoop dat het gaat lukken, dan ben ik eindelijk van de uitvallende bladeren af want die vallen nu bij bosjes naar beneden …. en de tunnels zijn helemaal kaal gekrabd.

 

 

De kids worden groot

Gisterochtend om 10 uur stonden Jacob en Eva aan de deur. Ze vroegen of ze mochten komen spelen. Blijkbaar hadden ze nog een dag extra vakantie. Ik was van plan een deur te repareren zodat hij geschilderd kon worden maar dat kon ik natuurlijk uitstellen. Eva wilde meteen aan de slag: ze wilde de borstel om overal de kattenharen weg te halen. Oh zei Jacob, dan zal ik Sunny bezig houden. Eva ging echt als een wervelwind door m’n huis: prullenbakken legen, kussens, nestjes, mandjes …. alles kreeg een beurt. Ik heb naderhand toch maar weer de speeltjes terug gelegd want er ontstond muiterij onder de katten….

Opeens realiseerde ik me dat de kids echt groter worden toen Jacob woordelijk een liedje op de radio mee zong en even een paar leuke “moves” maakte…. 😉 Dus vroeg ik hem of hij me wilde helpen met de deur. Hij kreeg een verfschraper in z’n handen, ik moest hem voordoen hoe hij de oude gebarsten plamuur moest weg halen en liet hem toen z’n gang gaan. De troep werd later door Eva opgeruimd (hoezo klassieke rolverdeling …)

En toen kwam er nog een welverdiende boterham en een mooie Disney natuurfilm “Bears” waar ook Quast grote belangstelling voor had.

Al met al een onverwachte leuke ochtend … toen de kids weer naar boven vertrokken hadden we hier de middag nodig om bij te komen 😀

 

Ontregeld ….

Gisterochtend vroeg kwam er een donderbui met lichtflitsen over ons huis heen …. Ashmanti was subiet vertrokken en dook onder m’n bed. Hij kwam overdag wel even tevoorschijn  om te eten en de bak te gebruiken maar ging meteen weer terug onder m’n bed. Dat betekende dat Sunny zich ging melden bij Quast om te spelen of te kroelen …. die was daar wel korte tijd toe bereid maar op een gegeven moment ging het hem vervelen. En die kleine luistert dus voor geen meter naar Quast, geeft niet toe, en is zelfs Quast af en toe de baas. Gewoon omdat Quast het zat wordt en dan maar zelf weg loopt. Ik moest er zelf ook aan geloven al was het maar om Quast te ontlasten 😉 dus eindeloos propjes papier gegooid die gelukkig netjes terug gebracht werden. Gisteravond kwam Ashmanti pas weer boven water goddank en konden Quast en ik uitrusten ….

Vandaag opnieuw Ashmanti onder het bed want ook harde regenbuien en windvlagen vindt hij eng. Quast en ik hadden dus opnieuw corvee …. vanavond waren we allemaal moe en is Sunny maar bij Ashmanti onder het bed gaan liggen. Quast ligt achter in de poezenkamer en ik zit hier dus nu helemaal alleen …. snik. Boven m’n hoofd klinken sinterklaasliedjes. De kids zijn aan het zingen 😀

dan maar bij Quast

of bij mij op schoot

gelukkig, daar is Ashmanti weer

en dit was ’s nachts

 

De mens wikt, de kat beschikt

Hoe vreemd kan het gaan. Ik hoopte op een speelkameraadje voor Quast zodat hij weer wat meer m’n speelse ouwe Quast werd, maar het gaat momenteel anders. Quast trekt naar mij en niet zozeer naar Sunny. Hij slaapt wel met hem, rent wel achter hem aan als hij speelt, maar niet echt van harte.

Ik ben daarom sinds een paar dagen iets gaan doen wat hij heerlijk vindt: ik ga een middagdutje op bed doen, met fleecedekentje over me heen, Quast eronder dicht tegen me aan, kamerdeur dicht. En zie: hij komt nu op de bank bij me op schoot liggen, naast me liggen Sunny en Ashmanti (papa en mama tegelijk).

Ashmanti ontpopt zich echt als een heel zorgzame oppasser. Ik was bang dat het hem teveel zou worden maar als dat gebeurt laat hij het de kleine wel even goed weten. Dus ik kan dat wel aan hem overlaten. Soms ga ik zelf even spelen met die kleine. Hij apporteert tenslotte, maar wel met de aandacht van een peuter, dus na 6 keer is hij het vergeten en huppelt hij naar iets anders toe.

Vanmiddag kregen we bezoek: Jacob kwam naar Sunny kijken samen met z’n vriendje Willem. Eva had geen zin en bleef bij haar vriendinnetje spelen. Het was natuurlijk eerst even wennen voor Sunny, maar een paar hengeltjes deden wonderen. Jacob wilde Sunny graag oppakken, en liet Willen die een beetje voorzichtig was zien dat hij dat goed kon. En dat de 2 héél grote katten ook vrindjes van hem zijn. Na een half uurtje vond ik het genoeg voor die kleine. Het was weer erg gezellig.

De foto’s zijn helaas niet scherp want zowel kids als katten waren superbeweeglijk …

 

Jacob troost Quast

Een paar dagen geleden kwamen Jacob en Eva terug van vakantie. Ze stonden direkt voor de deur met een bosje bloemen nog voor m’n verjaardag. Ik zei dat ik het héél erg gemist had dat ze geen liedje voor me hadden kunnen zingen maar dat ik heel blij was met de post die ze me gestuurd hadden: 2 brieven met een schitterende tekening.

Natuurlijk moesten de kids ook even de katten gedag zeggen. Terwijl ik met papa en mama stond te praten kwam Jacob even later naar me toe. Hij zei dat hij met Quast gepraat had en hem getroost had omdat hij had gehoord dat Quast verdrietig was over Dakotah. Hij had tegen Quast gezegd: “Dakotah blijft leven zolang je aan haar denkt”…..
En Eva zei toen: Dakotah is mijn lievelingspoesje en ze zit in m’n hart.

Deze kinderen zijn zulke schatten ….