Seattle!

Ik ben weer terug van mijn 2 weken vakantie in Seattle bij zusje Ineke en zwager Dick. Het was heerlijk, ik heb alles los kunnen laten, ben enorm verwend, en voelde me alsof ik thuis gekomen was. De periode van 18 jaar dat ik er niet geweest was verdween onmiddellijk zodra ik in de auto op weg naar huis was (gammel van de vliegreis) … het was bekend, warm en fijn. Ik pas naadloos in het leven daar. We stonden om 4 uur op, OK … een uurtje later toen Ineke ook vakantie had, en zaten rond 5.30 uur al in de gym. Uiteraard ook vroeg naar bed. Simpel leven, mooie woonomgeving, vanuit m’n luie zitplek op de bank een prachtig uitzicht, en genieten van de bomen, de vogels en de mooie bloesems. Seattle = bomen en bloeiende struiken.

Ik ben nog heel erg moe maar wilde me weer melden, want ik kreeg al een mailtje “waar ben je??”. Met de katjes is het goed gegaan dankzij de fantastische kattenoppas die zolang in huis woonde. We hadden al regelmatig “geoefend” en Dakotah liet ik – mede dankzij de zorgen van dierenarts Liesbeth Winius – zo stabiel mogelijk achter. Helaas had Dakotah het anders in haar koppie: 4 dagen na m´n vertrek ging ze steeds proberen te plassen op de bak, en urine druppelen op dekbed en kussen, dus de oppas had er een klus aan om alles achter haar kontje schoon te maken. Uiteraard gingen ze naar Liesbeth die Dakotah kort opnam om een plas te kunnen krijgen. En toen bleek dat ze een fikse bacteriële blaasontsteking had, dus behalve de Prednisolon moest er ook Synulox gegeven worden. De oppas heeft het fantastisch gedaan en ik ben haar ontzettend dankbaar voor het cadeau dat ze me gegeven heeft: 2 weken naar m’n 2e thuis, naar m’n zusje en zwager, en even alles kunnen vergeten …. zonder haar was dat niet mogelijk geweest.

Hier een paar foto’s:
Seattle:

Uitzicht vanaf het balkon:

The gym:

Een wandeltocht die ik puur op adrenaline deed (en apetrots!):

Uitzicht over Lake Chelan and Columbia River:

Ineke aan het werk: